Variabelen in programmeren zijn als labels of containers waar je informatie in kunt opslaan om later te gebruiken in je programma. Elke variabele heeft een specifieke naam en een waarde die je kunt veranderen, afhankelijk van wat je programma doet. Denk aan een variabele als een soort postvakje waarin je verschillende dingen kunt plaatsen en uit kunt halen wanneer je ze nodig hebt.
Variabelen zijn heel handig omdat ze je toestaan om gegevens te bewaren die je programma moet onthouden en gebruiken terwijl het draait. Ze kunnen cijfers, tekst, lijsten van dingen, of zelfs meer gecompliceerde informatie bevatten. Door variabelen te gebruiken, kan je programma flexibel reageren op verschillende situaties, berekeningen uitvoeren, of beslissingen nemen op basis van de informatie die het heeft opgeslagen.
Hoofdlettergevoelig
Programmeertalen zijn vaak hoofdlettergevoelig, wat betekent dat de namen van variabelen verschillend worden behandeld afhankelijk van het gebruik van hoofdletters en kleine letters. Bijvoorbeeld, leeftijd, Leeftijd en LEEFTIJD zouden in veel talen als drie verschillende variabelen worden gezien.
Bij het benoemen van variabelen is het belangrijk om duidelijke en beschrijvende namen te kiezen die het doel van de variabele weergeven. Hierdoor kan je code gemakkelijker lezen en onderhouden. Er zijn verschillende conventies voor naamgeving, zoals:
- camelCase: De eerste letter van het eerste woord is klein, en de eerste letters van alle volgende woorden zijn hoofdletters, zonder spaties. Bijvoorbeeld:
studentLeeftijd. - snake_case: Woorden worden gescheiden door underscores en alle letters zijn klein. Bijvoorbeeld:
student_leeftijd. - PascalCase: Elk woord begint met een hoofdletter, zonder spaties. Bijvoorbeeld:
StudentLeeftijd.
Het is goed om consistent te zijn in de manier waarop je variabelen benoemt binnen je projecten, om de leesbaarheid en het onderhoud van de code te bevorderen.
In de programma’s op deze site wordt camelCase gebruikt.